IENZAAMHEID
Zij daanst deur de keuken, allent mit al heur pannen
en dèenkt onafgebreuken an al heur vroggere mannen
die zij hef evunden, mar ok weer hef verleuren
die altied naost heur stunden en heur op könden beuren
in heur haor hef zij een rosie, ekregen van een liefde
die schreef heur nog een posie, veurdat hij heur slim griefde
de bloeme is verdreugd, vertrökken bint zien stikkels
zij had zich zo verheugd, mar ’t wördt zo ingewikkeld
de dweile is heur maotie, het aanrecht heur publiek
zij gef heur eigen party en dreit heur eigen meziek
zo daanst zij deur de keuken, allent mit al heur pannen
en dèenkt onafgebreuken an al heur vroggere mannen