IENZAAMHEID

Zij daanst deur de keuken, allent mit al heur pannen

en dèenkt onafgebreuken an al heur vroggere mannen

die zij hef evunden, mar ok weer hef verleuren

die altied naost heur stunden en heur op könden beuren

in heur haor hef zij een rosie, ekregen van een liefde

die schreef heur nog een posie, veurdat hij heur slim griefde

de bloeme is verdreugd, vertrökken bint zien stikkels

zij had zich zo verheugd, mar ’t wördt zo ingewikkeld

de dweile is heur maotie, het aanrecht heur publiek

zij gef heur eigen party en dreit heur eigen meziek

zo daanst zij deur de keuken, allent mit al heur pannen

en dèenkt onafgebreuken an al heur vroggere mannen