BETRAPT

 

Stille vlinders ontwaakt uut hun winterslaop

nao het staren in de zeeblauwe kleur

van heur ogen, gericht op hum, ’t jonge schaop

Volwassenheid dringt zich op, rök de geur

 

van ‘t greune grös dat zien prilte bevrijdt

en zien duust’re verlangen um heur te umarmen

Wordt zien heim’lijke dromen straks warkelijkheid

zal hij mit zien gloed heur harte gaon verwarmen?

 

’t vuur likt zien lippen, donshaorties verbraand

heur zeeblauwe ogen kleurt kort zien verstaand

as de juf iniens naost zien taofeltie stiet

 

zien hiete brein verzwakt al zien krachten

as zij vrag: ‘Waor zit ie mit oen gedachten’

vervluukt hij beschaamd zien puber tied