Soms dwaal ik in mijn nachtpon rond

heb geen besef van tijd

plots hoor ik op de achtergrond:

‘Mevrouw ben u iets kwijt?’

‘Maar nee mijn kind,

ik ben niets kwijt’

zeg ik haar heel oprecht

alles draag ik dicht bij mij

maar waar blijft steeds mijn tijd

Ik leef en slaap en doe mijn ding

precies zoals dat hoort

maar er is in mijn herinnering

zoveel wat mij verstoort

Ik weet dat ik zelf moeder ben

maar waar is nu mijn ma

zij haalde mij zojuist van school

ik roep haar achterna

Nu dwaal ik in mijn nachtpon langs

en ben mijzelf kwijt

ik ben alleen en oh zo bang

‘Mijn kind, waar blijft mijn tijd?’