Sinds vorig jaar zit mevrouw De Nuis
met haar man in een verzorgingshuis
want hun kind’ren werden banger
Hun pa en ma die douchten niet
en pa en ma die moesten niet
dus thuis kon het niet langer
Op een dag verhuisden zij allebei
bevreesd en bang, maar zij aan zij
tezamen, naar den vreemde
Een kamertje van drie bij drie
maar wat ontbrak, was harmonie
waardoor zij wat ontheemden
Mevrouw De Nuis die werd wat druk
zij maakte soms ineens iets stuk
dat vond men daar niet aardig
De dokter schreef een pilletje voor
en nog een poeder voor tussendoor
hij was enorm hulpvaardig
Door al die pillen die hij gaf
nam haar onrust wel wat af
nu lag zij vaak te dutten
De verzorgster vond dat wel okay
mevrouw De Nuis was heel gedwee
dus kon zíj haar tijd benutten
Door al die pillen die zij kreeg
verdween mevrouw haar eetlust, maar zij zweeg
vergat soms zelfs te eten
En ooh! Och jee! Ze snapten niet
waarom mevrouw De Nuis dat liet
Nee, maar! Hoezo! Hoe kon men dat weten
Mijnheer De Nuis alarmeerde steeds
voor WC gebruik en meer discreets
die moesten zij vaak helpen
De arts bedacht een heel nieuw plan
al vonden de kind’rn daar wat van
een katheter moest dit stelpen
Nu zitten mevrouw en mijnheer De Nuis
tezamen in het verzorgingshuis
elkaar te observeren
De verzorgsters hebben nu meer tijd
voor directe hulp en kwaliteit
maar vooral … om zorg te registreren