Vakantie

Zoek de zon in al je dagen

waai de wolken uit je lucht

Vul jouw koffer vol met dromen

keer er met een hoop terug

 

Jaag het nieuws maar van je netvlies

wend je af van drift en nijd

Kus de rust, omarm de stilte

groet de gaten in je tijd

 

Dans de zorgen uit je zinnen

zet de wekker op absent

Nip de nectar uit de zomer

en GENIET van DIT moment

Wat een geluk

Gelukkig zijn maakt mij soms bang

geluk duurt nooit een leven lang

was het maar waar

 

Het is heel vaak een kort moment

dat ik volstrekt gelukkig ben

nooit eens een jaar

 

En wil geluk dat ik het ben

en dat gevoel opnieuw herken

dan kan dat stuk

 

Dan ben ik blij dat ik het vang

en voel ik het een tijdje lang

dat is geluk

 

Jouw stem

 

Snij de stilte dwars doormidden

merk ’t mikpunt van je doel

wek de woorden van je zwijgen

geef geluid aan je gevoel

 

Schroef de schroeven van je angsten

breek het bouwwerk van je pijn

pak pionnen van het machtsspel

scheidt de waarheid van de schijn

 

Voeg wat flinkheid aan je vechten

haal de remming van je rem

schud de schaamte van je schouders

weet: Je wapen is je stem

Winterkoning

’t Noorderlocht en Koning Winter

deuden lèèstdaags toch zoiets mals

vanof heur witte wolkenbaankie

daansten zij een Weense wals

en zij glierden en zij gleden

en zij glisten winterhard

zodat alle wolkenvlokkies

onderuut kwamen, hiel apart

 

De lentetied kun ’t niet anzien

zij bedacht een prachtig plan

as zij nou de zunne daanste

kwaamp daor vast’ ontdooien van

en zij glooide en zij glaanste

en zij golfde lentezacht

zodat alle wolkenvlokkies

smölten deur de schitterkracht

 

Alle bloembollen daor beneden

zungen een lentegruun couplet

opgewekt kwamen zij naor boven

bleuzen zunnig heur trompet

en zij gruiden en zij bluiden

en zij fleurden in bonte kleur

zodat een woeste Koning Winter

zich verslèuk in D-mineur

Voor jou

Ik verwarm je met mijn woorden

zoen met zinnen jouw gezicht

stuur een luchtkus in een appje

zing een digitaal gedicht

 

Nu ik jou niet mag omarmen

en omhelzen evenmin

strooi ik liefde met mijn letters

met mijn hart er tussenin

 

Ik omarm je met mijn knuffels

wel Online en dus Legaal

zo wil ik jou mijn warmte sturen

maar steun je liever weer normaal

 

Veurjaorsschoonmaak

Veeg de vloer’ an mit oen twiefels

schrob de scharven van oen vrees

Wis de webben uut oen angsten

speul de spiegels van oen geest

 

Schrap de zinnen uut oen zorgen

pries oen betere helfte goed

Haal de bessem deur benauwdheid

stik ’t locht an in oen moed

 

Striek de volden uut oen fronsen

kus de onrust van oen plan

Poets de passie in oen dromen

dan kun ie de wereld an

 

EINDELOZE LIEFDE

Als mijn levenstijd voorbij is

en mijn innerlijk vuur geblust

Als de dag niet meer voor mij is

en ik voortaan voor eeuwig rust









Als mijn warmtebron gedoofd is

en mijn lichtje niet meer straalt

Als mij dromenland beloofd is

daar waar ik nimmer meer verdwaal









Huil dan niet omdat ik weg ben

of doordat je mij zo mist

Als mijn hart jouw hart oprecht kent

wordt de liefde nooit gewist

Hoe dan?

Sinds vorig jaar zit mevrouw De Nuis

met haar man in een verzorgingshuis

want hun kind’ren werden banger





Hun pa en ma die douchten niet

en pa en ma die moesten niet

dus thuis kon het niet langer





Op een dag verhuisden zij allebei

bevreesd en bang, maar zij aan zij

tezamen, naar den vreemde





Een kamertje van drie bij drie

maar wat ontbrak, was harmonie

waardoor zij wat ontheemden





Mevrouw De Nuis die werd wat druk

zij maakte soms ineens iets stuk

dat vond men daar niet aardig





De dokter schreef een pilletje voor

en nog een poeder voor tussendoor

hij was enorm hulpvaardig





Door al die pillen die hij gaf

nam haar onrust wel wat af

nu lag zij vaak te dutten





De verzorgster vond dat wel okay

mevrouw De Nuis was heel gedwee

dus kon zíj haar tijd benutten





Door al die pillen die zij kreeg

verdween mevrouw haar eetlust, maar zij zweeg

vergat soms zelfs te eten





En ooh! Och jee! Ze snapten niet

waarom mevrouw De Nuis dat liet

Nee, maar! Hoezo! Hoe kon men dat weten





Mijnheer De Nuis alarmeerde steeds

voor WC gebruik en meer discreets

die moesten zij vaak helpen





De arts bedacht een heel nieuw plan

al vonden de kind’rn daar wat van

een katheter moest dit stelpen





Nu zitten mevrouw en mijnheer De Nuis

tezamen in het verzorgingshuis

elkaar te observeren





De verzorgsters hebben nu meer tijd

voor directe hulp en kwaliteit

maar vooral … om zorg te registreren