Als je soms de taal vergeet
waarmee je bent geboren
als je geleidelijk aan niet weet
wat te doen met woorden
Als je soms een ding niet weet
die je altijd hebt geweten
als je geleidelijk aan vergeet
dat je steeds meer gaat vergeten
Vergeet jij straks dan ook mijn naam
die jij mij hebt gegeven
weet jij niet meer van jouw bestaan
wat is dan nog het leven
Dit heb ik ook mee gemaakt met mijn moeder en daar word je niet blij van als je er middenin zit elke dag .en je moeder niet meer de moeder is xxx
Super deze Yvonne, heel herkenbaar.
Ik maak het dagelijks mee in mijn werk bij de oudjes
Hoi Yvonne,
Super mooi gedicht en heel herkenbaar.
Ik maak het dagelijks mee in mijn werk bij de oudjes
Herkenbaar
Herkenbaar. Even tranen weg vegen en even slikken
Herkenbaar. Tranen wegvegen en even slikken
Ik zaag hoe trots e op je was met de prissentaotie! Joen naom onthold ’t allerlaangst! ♡
Ooh, das lief Henny! Ik zag het ok, hij straalde van oor tot oor.
Ik lees het met de titel ‘Voor mijn zuster’
Dank je wel.
Jij ook bedankt voor je reactie Johan. Het is een nare ziekte.