Op ’t zaandpad
van mien verleden
huppelde’k
de tied veuruut
Ik kende gien
zorgen en
gien onrust
der was
gien drokte
gien geluud
As ik zin had
gung ik liggen
achteraover
in ’t grös
En de wolken
veur mien ogen
speulden tikkertie
mit verlös
Zo kun ik
uren mijmern
starend naor
’t kalme blauw
En veur mij
lag mien toekomst
nog veilig en
vertrouwd